Η χώρα των Θαυμάτων . Ένα θεματικό πάρκο για ΑμεΑ

Ενάς πατέρας στο Τέξας συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχαν θεματικά πάρκα, στα οποία να μπορεί να παίζει η κόρη του, παιδί με ειδικές ανάγκες. Έτσι, αποφάσισε να φτιάξει ο ίδιος ένα κατάλληλο για το παιδί του, αλλά και για άλλα παιδιά με παρόμοιες ανάγκες. Προσέφερε το καλύτερο δώρο στα παιδιά της Αμερικής με ειδικές η όχι ανάγκες.

Το Morgan’s Wonderland , ήταν πια γεγονός!

Ο Γκόρντον Χάρτμαν έκανε διακοπές με την οικογένειά του, όταν η 12χρονη κόρη του, Μόργκαν δώδεκα χρονών τότε, επιχείρησε να παίξει στην πισίνα με άλλα παιδιά και να κάνει φίλους . Εκείνα όμως απομακρύνθηκαν.

Ο Χάρτμαν θεώρησε ότι ο λόγος που έφυγαν είναι επειδή ντράπηκαν, αισθάνθηκαν άβολα μη γνωρίζοντας πώς να αντιμετωπίσουν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Η Μόργκαν έχει την διανοητική ανάπτυξη ενός παιδιού πέντε ετών, καθώς και μια μορφή αυτισμού.

Το περιστατικό αυτό στριφογύριζε στο μυαλό του πατέρα. 

"Η κόρη μου είναι μια υπέροχη νεαρή κοπέλα. Μόλις κάποιος τη γνωρίζει, εισπράττει αμέσως χαμόγελο, ενώ πάντα θέλει να προσφέρει και μια αγκαλιά. Αλλά, έχουν υπάρξει πολλές φορές που δε μπορούσαμε να μπούμε στη θέση της, να την καταλάβουμε. Είναι φυσικό", λέει.

Ο Χάρτμαν και η σύζυγός του, Μάγκι, ρωτούσαν άλλους γονείς σχετικά με το πού μπορούν να πάνε με την κόρη τους, να αισθανθεί άνετα και εκείνη, αλλά και οι άλλοι γύρω της, που θα συναναστρέφονταν μαζί της. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι ένα τέτοιο μέρος δεν υπάρχει, οτι δεν υπήρχε ένα μέρος χωρίς αποκλεισμούς.

Έτσι, το 2007 αποφάσισε να δημιουργήσει ο ίδιος ένα. Πρώην πλέον κατασκευαστής ακινήτων, πούλησε τις επιχειρήσεις το 2005 για να ιδρύσει το Οικογενειακό Ίδρυμα Γκόρντον Χάρτμαν (The Gordon Hartman Family Foundation) έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, με στόχο τη βοήθεια ανθρώπων με αναπηρία και συνεχίζοντας έφτιαξε το πρώτο στον κόσμο εξαιρετικά προσβάσιμο θεματικό πάρκο.

«Θέλαμε ένα θεματικό πάρκο, στο οποίο ο καθένας να κάνει τα πάντα, άνθρωποι με ή χωρίς ειδικές ανάγκες να μπορούν να παίζουν και να περνούν χρόνο» εξηγεί ο Χάρτμαν.

Για να το επιτύχει αυτό, συγκέντρωσε γιατρούς, θεραπευτές, γονείς και ανθρώπους με ή χωρίς ειδικές ανάγκες, ώστε να δώσουν τις συμβουλές τους σχετικά με τις εγκαταστάσεις του πάρκου και να καλυφθεί κάθε ανάγκη σωστά. Ο ιδανικός χώρος βρέθηκε σε ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο 25 στρεμάτων στο Σαν Αντόνιο, στο Τέξας.

Το πάρκο κόστισε 34 εκατ. δολάρια (29 εκατ. ευρώ περίπου) και με τις νέες προσθήκες θεματικών αντικειμένων έως σήμεαρα έφτασε στα 51 εκ. δολάρια. 

Η "θαυμαστή χώρα" άνοιξε το 2010 και ονομάστηκε «Η Χώρα των Θαυμάτων της Μόργκαν». Οι εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν μια πλήρως προσβάσιμη ρόδα, παιδική χαρά και τρένο μινιατούρα. Οι επισκέπτες λένε συχνά στον Χάρτμαν ότι είναι η πρώτη φορά που συναντούν τέτοιου είδους «αξιοθέατα» μέσα σε πάρκο.

Υπάρχει, ακόμη, ένα καρουζέλ ειδικά σχεδιασμένο να δέχεται και τα αναπηρικά αμαξίδια.

«Στην αρχή η Μόργκαν φοβόταν να ανέβει εκεί. Της πήρε καιρό για να το ξεπεράσει (τρία χρόνια), αλλά τα κατάφερε, ξεπέρασε τη φοβία της και αυτό σημαίνει πολλά για εκείνη. Μικρά πράγματα που επιτυγχάνει κανείς παίζοντας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά».

"Πρώτα στεκόταν κοντά του, μετά ανέβαινε σε ένα ζώο αλλά δεν το θέταμε σε κίνηση. Ήταν μια αργή διαδικασία, αλλά τώρα πλέον της αρέσει και το απολαμβάνει. Το να ξεπεράσει κάτι που φοβόταν σήμαινε πολλά για εκείνη. Τα μικρά πράγματα που επιτυγχάνονται στο παιχνίδι μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά".

Από το 2010 που άνοιξε, «Η Χώρα των Θαυμάτων της Μόργκαν» έχει δεχτεί πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες, από όλες τις 50 αμερικανικές πολιτείες. Μάλιστα, το ένα τρίτο των υπαλλήλων έχουν ειδικές ανάγκες, ενώ η είσοδος είναι ελεύθερη στους ανθρώπους με οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας.

"Συνειδητοποίησα ότι η Morgan ήταν μια από τις τυχερές γιατί είχε πολλά από τα πράγματα που χρειαζόταν. Δεν ήθελα το κόστος να είναι εμπόδιο για τα άλλα άτομα με ειδικές ανάγκες". 

"Ανοίγουμε κάθε χρόνο γνωρίζοντας ότι θα χάσουμε πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια και πρέπει να το ανακτήσουμε μέσω συγκέντρωσης κεφαλαίων και συνεργατών."

Το θεματικό πάρκο «Η Χώρα των Θαυμάτων της Μόργκαν», επεκτάθηκε με τα εγκαίνια του «Νησιού Έμπνευσης της Μόργκαν (Morgan's Inspiration Island)». Ένα πλήρως προσβάσιμο θαλάσσιο πάρκο. 

Η δημιουργία αυτού του χώρου ήταν το αποτέλεσμα αναλογιζόμενης δημιουργικής σκέψης της δυσκολίας που αντιμετώπιζαν πολλοί άνθρωποι με αναπηρικά αμαξίδια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες,  λόγω ζέστης. Κάποια από τα σημεία στο «Νησί» έχουν ζεστό νερό, ώστε να ανακουφίζουν τους επισκέπτες με μυϊκά προβλήματα. Το κόστος αυτού του χώρου άγγιξε τα 17 εκατ. δολάρια (15 εκατ. ευρώ).

«Ένας άντρας επισκέπτης που ήρθε στο ‘Νησί’ με συγκίνησε. Απλά μου έσφιξε το χέρι και μου έδειξε το γιο του, παιδί με ειδικές ανάγκες και ξέσπασε σε κλάματα. Είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που ο γιος του κατάφερε να παίξει στο νερό».

Ο Χάρτμαν υπογραμμίζει ότι το πάρκο υπηρετεί ακριβώς το σκοπό που επιθυμούσε από την αρχή. 

"Βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι παρά τη διαφορετικότητά μας, είμαστε όλοι ίδιοι. Τρεις στους τέσσερις επισκέπτες του πάρκου δεν είναι άτομα με ειδικές ανάγκες".

«Είδα πρόσφατα ένα κοριτσάκι σε αμαξίδιο να πλησιάζει ένα άλλο, χωρίς ειδικές ανάγκες, και να παίζουν μαζί. Αυτό ήταν υπέροχο».

Παρά το πολλά email που λαμβάνει για τη δημιουργία παρόμοιων πάρκων και σε άλλες πολιτείες, ο Χάρτμαν έχει επικεντρωθεί στο να ενισχύσει ακόμη περισσότερα τα υπάρχοντα στο Σαν Αντόνιο. Συγκεκριμένα, προσπαθεί να εισάγει στο πάρκοστην παροχή εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων σε εφήβους με ειδικές ανάγκες.

"Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί οργανισμοί που προσπαθούν να χτίσουν κάτι σαν τη Χώρα των Θαυμάτων του Morgan αλλού και θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε μαζί τους".

Η Μόργκαν, 30 ετών πλέον, δυναμώνει μέρα με τη μέρα, ενώ έχει αντιμετωπίσει κάποιες από τις φυσικές δυσκολίες με επεμβάσεις. 

"Είμαστε τόσο περήφανοι για το πόσο μακριά έχει φτάσει. Γνωρίζει ότι το πάρκο έχει το δικό της όνομα, αλλά μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει όπως λέει ο πατέρας της το μεγαλείο του πάρκου και το τι αυτό αντιπροσωπεύει. Το οποίο έχει βοηθήσει τόσο κόσμο και έχει αλλάξει τόσες ζωές".

Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από την Jerstad Photographics και το Gordon Hartman Family Foundation