Όταν κάνουμε αναφορά σε άτομα με ειδικές ανάγκες και ιππασία υπάρχει μια ασάφεια τι εννοούμε η τι καταλαβαίνει ο άλλος. Σε πολύ γενικές γραμμές αρχικά ας πούμε ότι υπάρχει στην πραγματικότητα μια μεγάλη και βασική διαφορά μεταξύ της Ιπποθεραπείας και της Θεραπευτικής Ιππασίας.
Η Ιπποθεραπεία κάνει αναφορά στην ιππασία ως θεραπευτικό ιατρικό μέσο που αλληλεπιδρούν σχετικές ειδικότητες (Εργοθεραπευτής, ψυχολόγος, λογοθεραπευτής κ.α). Ενώ η θεραπευτική ιππασία σαν έννοια αφορά μια πιο ευέλικτη μορφή ιππασίας προς την ευεξία, την ενασχόληση με το ψυχαγωγικό χωρίς να παραβλέπεται φυσικά και το θεραπευτικό κομμάτι.
Ποια όμως είναι η καλύτερη επιλογή για το άτομο με ειδικές ανάγκες; Η Ιπποθεραπεία ή η θεραπευτική – Εκπαιδευτική ιππασία;
Και οι δύο περιλαμβάνουν άλογα φυσικά, αλλά σαν έννοιες είναι πολύ διαφορετικές. Ωστόσο και οι δύο έχουν τη δικιά τους ξεχωριστή χρησιμότητα. Το βασικό ερώτημα στην ουσία είναι τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε. Ποιος είναι ο σκοπός μας;
Σε γενικές γραμμές , ας ξέρουμε τα εξής: η Ιπποθεραπεία, επειδή ενσωματώνεται και αποτελεί μέρος μιας ιατρικής περίθαλψης ένα προς ένα, με πολλές και διάφορες ειδικότητες όπως έχουμε δει, του Εργοθεραπευτή, του λογοθεραπευτή, του ψυχολόγο, του ειδικευμένου καθηγητή Φυσικής Αγωγής , έχει ως στόχο την επαγγελματική θεραπεία για τη βελτίωση της νευρολογικής λειτουργίας της γνώσης, της σωματικής κίνησης, της οργάνωσης και των επιπέδων προσοχής. Οι θεραπευτές έχουν εκπαιδευτεί ειδικά για να χρησιμοποιήσουν την κίνηση του αλόγου με στόχο τη βελτίωση του ατόμου που βρίσκεται επάνω σε αυτό. Δεν του διδάσκουν πώς να οδηγεί το άλογο. Δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Σε κάποιες χώρες η ιπποθεραπεία χορηγείται και ως ιατρική συνταγή, που καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Από την άλλη η Θεραπευτική - εκπαιδευτική ιππασία είναι μια ψυχαγωγική δραστηριότητα όπως πολλές αθλοπαιδιές το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το μπαλέτο ή μία τέχνη (ζωγραφική), που έχει προσαρμοστεί για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και στοχεύει στην χαλάρωση, στην χαρά, στην πνευματική ευεξία και ωριμότητα. Συχνά λαμβάνει χώρα σε ημι-ιδιωτικές ή ομαδικές συνεδρίες και οι στόχοι ειδικότερα επιπλέον τείνουν να σχετίζονται με δεξιότητες ιππασίας, οικοδόμηση εμπιστοσύνης και σχέσεων καθώς και σε συναισθηματική ανάπτυξη.
Όλοι οι στόχοι και των δυο, στοχεύουν στη θεραπεία στο σύνολο της. Στη βελτίωση της ισορροπίας, του συντονισμού, της στάσης του σώματος, τον ψυχοκινητικό συντονισμό και της αύξησης των γνωστικών δεξιοτήτων.
Κλείνοντας ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Ο όρος «ιπποθεραπευτής» μερικές φορές φαίνεται σε έντυπη μορφή, αλλά είναι μια εσφαλμένη ονομασία. Δεν υπάρχει πραγματικά τέτοιο πράγμα. Οι άνθρωποι που παρέχουν Ιπποθεραπεία είναι επιστήμονες που ασχολούνται με την θεραπεία και την βοήθεια των ατόμων με αναπηρία όπως εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι, γυμναστές ή λογοθεραπευτές. Η Ιπποθεραπεία στην ουσία είναι μια στρατηγική θεραπείας που χρησιμοποιείται από αυτούς τους έμπειρους επαγγελματίες για την επίτευξη λειτουργικών αποτελεσμάτων.
